kruczek

No właśnie, skąd się wziął kruczek?

Ten pseudonim podsunął mi mój przyjaciel Jacek. Był to czas wyświetlania w kinach filmu „Uprowadzenie Agaty”, gdzie muzykę napisał i śpiewał Seweryn Krajewski. A wtedy byłem już w seminarium i publikowałem na łamach kwartalnika kleryckiego – „Nikodem z wierszem”, jedne ze swoich pierwszych wierszy. I tak czasem sobie ze mnie Jacuś żartował jak ja będę chodził w czarnym – bo tak w ogóle nie lubiłem tego koloru, ot taka moja wada na psychice a nie złośliwość. No i właśnie w tym filmie jest taka jedna piosenka, gdzie padają słowa: „…orłem rządzą kruki bo nie mogła wrona…”. Pomijamy oczywiście cały kontekst ideologiczno-polityczny. Ten był nam wówczas zupełnie obojętny i bardziej urządzaliśmy sobie z tego kabarety niż na serio traktowali te wszystkie przewałki. Miłość… romantyczne uniesienia… altruistyczne poświęcenia… bezinteresowna służba… Bóg, Honor i Ojczyzna… - to były siły napędowe naszego młodzieńczego wchodzenia w życie Polski i szczerze pogardzaliśmy polityczną paplaniną z każdej strony. I w całym tym zamieszaniu Jacek kiedyś wypalił, że tak w sumie to ja się już zaliczam do tych kruków, na co odpowiedziałem, iż jestem na to za młody póki co, 25 lat to przecież jeszcze nie 55 no i jeszcze bez świeceń, więc stwierdziłem – ja to raczej taki mały kruczek… No i tak to właśnie jest z tym kruczkiem. I od tego wydarzenia zacząłem swoje wiersze sygnować pseudonimem kruczek. Tak się nawet złożyło, że wysłałem wiersze na przegląd twórczości maryjnej w Sanktuarium Różańcowym w Mrzygłodzie. Nawet udało mnie się tam zdobyć pierwszą nagrodę za cykl wierszy o Maryi, jako kruczek! Był to 1999 rok.

Poniżej je prezentuję – wiersze nagrodzone!

Maria Matka - 1

musisz kochać

jak Maria Matka

bo trwa się do końca

zawsze razem

na krzyżu i pod nim

musisz umrzeć

jak Mistrz z Nazaretu

bo zmartwychwstaje się

tylko przez krzyż

Maria Matka - 2

nie wierzy

ze Bóg umiera

wie

są rany

śmiertelne

wierzy

że bez nich

nie ma

nadziei

i

życia

Maria Matka - 3

wpatrzona w twarz

Maria Matka

Cierpiąca

samotna boleścią

serca

i czuje

moc spływającą

w Jej duszę i serce

wpatrzona w oczy

Zastygające

widzi tłumy

ludzi samotnych

zrozpaczeniem

proszących pomocy

Maria Matka - 4

stoi pod krzyżem

w milczącej

świętości

pragnie dosłyszeć

głos Syna

zgiełk ciągle duży

nie chce zmaleć

nikt

nie dostrzega

chwili jedynej

Maria Matka

czuje sercem bicia

nastąpią

wielkie sprawy

tuż tuż

Maria Matka - 5

niebo ciemnieje

groźnie

ledwie widać

Ciało skatowane

Maria Matka Bolesna

płaczącymi oczyma

widzi już

cienie śmierci

szemrania nie cichną

więcej odgaduje

niż słyszy

słowa Syna

Maria Matka - 6

ostatni krzyk

stygnących warg

nad

głowami

Wykonało się

Maria Matka Milcząca

samotnością bolesna

Ona jedna

wie

czym jest

śmierć Syna

dla mnie

i ciebie

Maria Matka - 7

oto umiera

Człowiek - Bóg

oto Matka

stój obok Niej

bo ukrzyżowanie

to też

twoja

sprawa

Maria Matka - 8

samotna

bezgranicznością

zadawanych cierpień

Maria Matka trzyma

umęczone Ciało

Bóg skonał

przebity

tajemnicą

śmierć okrywając

Ona jedna

przeczuwa

ostateczne

rozwiązanie

Syn nie umarł

to słońce

zgasło

Maria Matka - 9

cisza

pogrzebu

napawa smutkiem

i lękiem

wszystkich

wiernych Mistrza

tylko

Maria Matka

spokojnie

wyciera

ostre kolce korony

czuwając

Maria Matka - 10

odzyskała

radość zasłużoną

śmierci

skrzydła zerwane

raduj się

Mario Matko

z Życia

w Tobie

poczętego

Maria Matka - 11

lat

trzydzieści i trzy

Maria Matka

w cieniu

krzyża stała

o świcie

kamień spadł

tłoczący

grób

i

duszę

bo wykonały się

trudne

sprawy Ojca

Maria Matka - 12

choć w drodze

cierpienie

choć na końcu

krzyż mój stoi

Maria Matka

stanie pod nim

Maria Matka

przyjmie me życie

bo to jest

Matka

Pana mojego

Maria Matka

Zwycięscy